Vroeger was niet alles beter

Als ik terug denk aan mijn kindertijd in Saoedi Arabië zijn er een aantal herinneringen die eruit springen en ook een aantal zaken die minder uitgesproken zijn.

Ik herinner me dat wij na schooltijd in de bloedverziekende hitte altijd naar het zwembad gingen op de compound. Ons voordeur was kapot en viel daardoor niet goed in het slot dus als deze dicht en zogenaamd op slot was, kon je met een karatetrap deze open schoppen. Mijn moeder was na schooltijd al mijn de 2 jongste van het gezin bij het zwembad omdat die eerder uit waren en als mijn oudste zus en ik thuis kwamen, was het ‘hiiiijaaa’ en we waren binnen om even om te kleden en ook naar het zwembad te gaan. Wel hard nodig, hartje zomer en 50 graden in de schaduw.

Ik herinner me ook alle ‘desert trips’. In de zomer kampeerden wij onder de sterren in de woestijn. Wij mochten in de woestijn altijd bij mijn vader op schoot “autorijden”. Wij waren dan voornamelijk aan het sturen omdat we toch niet bij de pedalen konden. En er was weinig verkeer in de woestijn behalve wellicht een groep kamelen en verdwaalde bedoeïenenkamp, dus kon makkelijk.

Wat ik mij in mijn kinderjaren maar ook in mijn puberteit in Nederland wat minder kan herinneren is de aanwezigheid van mijn vader. Hij was de kostwinnaar en mama was thuismoeder. De ouderwetse verdeling die wij tegenwoordig bijna niet meer kennen met tweeverdieners. Mijn vader was huisarts met praktijk aan huis. Toen had je nog geen huisartsenposten die in de avonden en weekenden de patiënten opvingen, dus alles deed je helemaal zelf. Nu achteraf denk ik bij mezelf, poe dat is druk en veel aan je hoofd. Maar toen als egocentrische puber vond ik dat de wereld om mij moest draaien en had ik dus een mening over de “afwezigheid en drukte” van mijn vader.

Wees aanwezig waar je bent

Op onbewust niveau is er zich een idee gaan vormen waarvan ik me onlangs pas echt bewust van doordrongen ben geworden. Namelijk het idee, ‘wees aanwezig waar je bent’. Vroeger was in mijn beleving dus niet alles beter. Ook al ben ik nog zo ouderwets dat ik het heerlijk had gevonden om de eerste jaren thuismoeder te zijn en niet te werken en volledig op de opvoeding te storten. Het nadeel van die tijd uit mijn jeugd was dus de beleving van een vader die niet aanwezig was, als hij thuis was.

Sinds ik zelf moeder ben, ben ik heel strikt in mijn tijdsindeling van de week. Werkdagen zijn werkdagen. Mamadag en weekend zijn heilig. Geen laptops in de buurt als ik in mijn mamarol ben, want ik wil er helemaal zijn voor mijn zoontje Quinn. Ik ben aanwezig waar ik ben.

Om dat voor elkaar te krijgen, moet ik een groot beroep doen op mijn planningsvaardigheden. Ik plan dan projecten en taken in bloktijd, maak actielijsten, deze verdeel ik dan in de beschikbare tijd. Ik zorg ervoor dat er geen wisseltaken en ad hoc zaken tussendoor komen. Als ik bezig ben als praktijkondersteuner werkzaamheden te verrichten en er komt iets spoeds tussendoor, dan kan dat prima door de andere taken en opdrachten die op stapel liggen dus te laten liggen en deze vertraging op te laten lopen, uiteraard in overleg.

Want slaat de klok 5 uur en is het tijd Quinn op te halen, of loopt hij binnen samen met papa, dan moet het werk al afgerond zijn of moet ik ter plekke alles kunnen laten vallen. En dat zonder schuldgevoel. Want ‘niet af’ is precies dat… het is niet af. Het is niet het einde van de wereld. Het is gewoonweg niet af. Mijn gezin gaat voor alles. Werk van klanten wat niet af is, dat moet maar wachten. En je zult misschien vragen, maar maak je het dan ’s avonds af als Quinn op bed ligt? Zelden tot nooit. Want dat is namelijk mijn tijd voor mijzelf of mijn tijd met mijn vriend.

Tijd blokken zonder stress

Ik blok, zo gezegd, tijd voor werk, ik blok tijd voor Quinn en ik blok tijd voor mijn vriend en voor mijzelf. Ik hoor je denken… loopt er dan nooit iets mis? Ja natuurlijk, zo is het leven nu eenmaal. Het leven is wat er gebeurd, terwijl je andere plannen maakt. En mijn truc is, om dat gewoon zo te laten zijn. “Hakuna matata, it means no worries”, zoals Pumba en Timon van De Leeuwen Koning zeggen.

Dus als het anders loopt dan gepland, dan is dat maar zo. Bijvoorbeeld als mijn werk niet af komt, no worries, morgen weer een dag. Als wij niet op tijd vertrekken voor de verjaardag, no worries, dan zijn we ‘fashionably late’. Als … als… als…

Ik weiger te stressen om dingen die al gebeurd zijn. Want gedane zaken nemen geen keer, toch? Dus volgende keer beter. Je kunt er alleen maar van leren. Bijvoorbeeld beter plannen, eerder beginnen, eerder stoppen, whatever. Zo houd ik balans en rust in mijn hoofd en in mijn werk. En nog belangrijker, balans en rust in mijn gezin.

Welke keuze maak jij?

Het komt allemaal neer op keuzes maken en mindset. Welke keuze maak jij? En welke gedachtes heb jij over de keuzes die je maakt?

Kies om aanwezig te zijn waar je bent! Om dat te kunnen doen, kan het zijn dat je wat meer vraagt van jouw eigen planningsvaardigheden. Om je tijd anders te verdelen en te besteden, zodat je de deur achter je dicht kan trekken, de boel de boel kan laten en thuis kan zijn. En daar kan ik je bij helpen. Ik kan je helpen om aanwezig te zijn waar je bent. Aanwezig op je werk. Aanwezig thuis.

Ik leer de ondernemende paramedicus hoe zij prioriteiten stellen zodat zij meer rust in het lijf en orde in het hoofd creëren, om zo ‘aanwezig te zijn waar je bent’.

Was dit interessant voor jou? Download dan het ebook Jaarplan Effectiever Werken

Meteen aan de slag?

Wil jij ook meer rust in je lijf, orde in je hoofd en behandelen vanuit je hart? Klik dan hier naar mijn Workshop Effectiever Werken.

Zo gezegd, zo gedaan